Σάββατο 29 Μαΐου 2010

"ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ": ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Το επίκαιρο πολιτικό μήνυμα μπορεί εμπεριέχεται μέσα σε ένα επιφανειακά ερωτικό τραγούδι.

Δύσκολοι καιροί, τα μηνύματα αναγκαία.
Και φυσικά ο Βασίλης θα μας δώσει το μήνυμα.
Ο διαχρονικός Βασίλης


Νιώθω να χάνω ό,τι πιστεύω
ο φόβος πάει να τα σβήσει
μα μέσα απ' όλα κάτι κλέβω
κάτι αποφάσισε να ζήσει

Κάτι το νιώθω επιμένει
το φως της τελευταίας στιγμής
κάτι που τόσα χρόνια παίρνει
πάντα το μέρος της ζωής

Με το σώμα στο κενό
την ψυχή στο στόμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα
Μες τα μάτια σου όσο ζω
πίνω φως και χρώμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα

Σαν πείσμα , σαν μια φλέβα αίμα
σαν περηφάνια πριν λυγίσει
μέσα από όλα τα χαμένα
κάτι απόψε θα νικήσει

Κάτι το νιώθω επιμένει
το φως της τελευταίας στιγμής
κάτι που τόσα χρόνια παίρνει
πάντα το μέρος της ζωής

Με το σώμα στο κενό
την ψυχή στο στόμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα
Μες τα μάτια σου όσο ζω
πίνω φως και χρώμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα

Με το σώμα στο κενό
την ψυχή στο στόμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα
Μες τα μάτια σου όσο ζω
πίνω φως και χρώμα
το παιχνίδι παίζεται
παίζεται ακόμα

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

"ΝΕΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ" ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΕΜΠΕΣΗΣ


Τι σχέση μπορεί να έχει ο χώρος του τρεξίματος και οι μαραθωνοδρόμοι με το Ρεμπέτικο;
Μα νομίζω πως ο τρόπος που κινείται και εκφράζεται το ρεμπέτικο τραγούδι, που υπήρξε και ο προπομπός του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, τα λέει όλα. Η ιστορία αναφέρει πως οι ρεμπέτες υπήρξαν οι πρώτοι που αμφισβήτησαν τις συμβατικότητες της κοινωνικής ζωής στην εποχή τους και επειδή δεν είχαν και την ανάλογη κοινωνική αποδοχή αποτέλεσαν για πολλά χρόνια το περιθώριο και η τέχνη τους έμεινε στα χρονοντούλαπα μέχρι να έρθει η αναγνώριση και η αποθέωση απ' τα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας μέσα απ' τη διαδικασία της αστικής ολοκλήρωσης της νεοελληνικής κοινωνίας.
Το τρέξιμο σαν τρόπος άθλησης ενταγμένο πάντα μέσα στα όρια του κλασσικού αθλητισμού και κατά συνέπεια του στίβου, καταξιώθηκε κυρίως μέσα στα στάδια και τις αρένες. Ο Μαραθώνιος αποτελούσε πάντοτε μία διαφορετική εκδοχή του ελεύθερου τρεξίματος χωρίς τα όρια του στίβου. Το ελεύθερο τρέξιμο προέκυψε μάλλον σαν ανάγκη μιας εποχής όπου όλα μεταλλάσσονταν σαν αναγκαιότητα να ξεφύγει ο αντισυμβατικός μέσος άνθρωπος απ' τα πρότυπα ζωής που του είχαν επιβάλει με τον αστικό τρόπο ζωής. Οι πρωτοπόροι της δεκαετίας του '60 το τόλμησαν παρά τον αρχικό χλευασμό των γύρω τους και πολύ γρήγορα το διέδωσαν σε όλα τα μήκη του κόσμου, κυρίως στις αναπτυγμένες οικονομικά χώρες.
Στην Ελλάδα περισσότερο έγινε γνωστό το ελεύθερο τρέξιμο τη δεκαετία του '70 και καθιερώθηκε μέσα από πρωτοπόρες διοργανώσεις λαϊκών αγώνων δρόμου με κορύφωση τον Μαραθώνιο. Είχε προϊδεάσει ήδη το κλίμα η δυναμική είσοδος των εταιρειών αθλητικών ειδών και η διάδοση του ξενόφερτου jogging που έβαζε το μέσο άνθρωπο στη διαδικασία της κίνησης.

Πολλοί άνθρωποι, κυρίως μέσης και ώριμης ηλικίας ανακάλυπταν έναν άλλο εναλλακτικό τρόπο ζωής ενταγμένο στο υποσυνείδητα απωθημένο της αθλητικής καριέρας που δεν είχαν στα νιάτα τους. Το τρέξιμο πέρασε γρήγορα σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, αφού διήνυσε την περίοδο του περιθωρίου με τον απαραίτητο χλευασμό κυρίως τα πρώτα χρόνια και κατόρθωσε να δημιουργήσει σήμερα ένα τεράστιο κίνημα πολιτών με ετερόκλητα χαρακτηριστικά και κοινό παρονομαστή την αγάπη για τον αθλητισμό μέσα απ' το τρέξιμο.
Κάπου εκεί συναντιέται και το ρεμπέτικο, μία μορφή τέχνης του περιθωρίου που πέρασε σταδιακά σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, με το ελεύθερο τρέξιμο και το μαραθώνιο σαν κορύφωσή του.

Ο Γιάννης Λεμπέσης αποτελεί τη γέφυρα επικοινωνίας του ρεμπέτικου με το κίνημα του λαϊκού μαζικού αθλητισμού και του τρεξίματος. Ξεκίνησε  το ελεύθερο τρέξιμο στη δεκαετία του '90 και μέσα σε λίγα χρόνια έγινε ο μοναδικός εκπρόσωπος της νύχτας που ανακάλυψε τη μαγεία του μαραθώνιου, στον οποίο αφιέρωσε πολλά χρόνια απ' την τόσο αντιφατική ζωή του, απ' το ξενύχτι και τις ασφυκτικές αίθουσες της δουλειάς του στον αγώνα για τον τερματισμό του κλασικού μαραθώνιου.
Τερμάτισε συνολικά σε 3 μαραθώνιους το 1999 το 2000 και το 2001 με κορυφαία επίδοση τις 4 ώρες & 04΄, όπου έδινε το παρόν απ' το ξενύχτι της πίστας απευθείας στην αφετηρία του Μαραθώνα. Και το βράδυ και πάλι στο καθήκον του στο πάλκο.  Ακόμη και σήμερα αναπολεί με συγκίνηση τις μοναδικές στιγμές που έζησε κατά την είσοδό του στο Καλλιμάρμαρο.

Τον τελευταίο χρόνο αισθάνεται ιδιαίτερα περήφανος για το δημιούργημά του, ΄΄ο μαραθωνοδρόμος΄΄ που το παρουσίασε για πρώτη φορά στο ιστορικό ΄΄Καραβάνι΄΄ της Κυψέλης το Μάρτη του '08 στον ετήσιο χορό του συλλόγου που ανήκει, το Σ.Δ.Υ.Πειραιά.
Σήμερα με την έκδοση του νέου του cd ΄΄Νέο σκηνικό στην πιάτσα΄΄ όπου έχει εντάξει και τον ΄΄μαραθωνοδρόμο΄΄ τον αφιερώνει με απέραντη αγάπη σε όλους τους δρομείς και τους μαραθωνοδρόμους της ζωής.  Το cd περιέχει 21 απείραχτες ζωντανές ηχογραφήσεις και μια πειραγμένη ηχογράφηση τα ΄΄καρδιοφτερουγίσματα΄΄ με μια ιδιαίτερα επιμελημένη ενορχήστρωση και μια μοναδική ερμηνεία.
Ο Γιάννης Λεμπέσης με το τελευταίο του δημιούργημα φιλοδοξεί να αποδείξει ότι το ρεμπέτικο έχει και σύγχρονη συνέχεια και συνέπεια ποιοτική και είναι εξίσου .

Όσοι το επιθυμούν μπορούν να επικοινωνήσουν με το Γιάννη Λεμπέση (6973382409) καθώς και στο μαγαζί που εμφανίζεται για πρώτη φορά φέτος :

ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΤΕΚΙ - ΄΄ΚΑΡΔΙΟΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ΄΄  Διευθ.: Δωδεκανήσου 37 - Άλιμος /τηλ.: 210 - 9966141.


Είναι ένας χώρος που αξίζει πραγματικά να τον επισκεφθεί κανείς

ΓιώργοςΧατζηαγγέλου.
Πειραιάς 20/11/2009

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΟΙ ΦΙΛΟΙ

«Γι’ αυτό υπάρχουνε οι φίλοι»

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ

Ο νέος δίσκος του Γιώργου Νταλάρα έχει τίτλο «Γι’ αυτό υπάρχουνε οι φίλοι» και κυκλοφορεί από τη Legend.

Μαζί με τον έμπειρο Γιώργο Μακράκη που είχε την ευθύνη της παραγωγής, ο Γιώργος Νταλάρας διάλεξε για τη νέα του δουλειά δεκαπέντε τραγούδια, με μεγάλη προσοχή και φροντίδα, για να αποτελέσουν ένα δίσκο- πρόταση. Δίσκος πολυσυλλεκτικός, από τους λίγους δίσκους- πορτρέτα που έχει κάνει στα 40 χρόνια της καριέρας του ο Γιώργος Νταλάρας.

Σύγχρονα λαϊκά τραγούδια αλλά και μπαλάντες, σε μουσική και στίχους καταξιωμένων αλλά και νεότερων άξιων δημιουργών. Τη μουσική υπογράφουν οι: Ανδρέας Κατσιγιάννης, Λάκης Παπαδόπουλος, Τάκης Μπουγάς, Μιχάλης Τερζής, Μάριος Στρόφαλης, Στέργιος Γαργάλας, Μίλτος Σελλάς, Κωνσταντίνος Βελλιάδης, Βαγγέλης Μαχαίρας, Γιάννης Τριανταφυλλίδης, Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, Γιώργος Σαμπάνης και τους στίχους οι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Ηλίας Κατσούλης, Ισαάκ Σούσης, Νίκος Μωραΐτης, Γιάννης Καλαμίτσης, Λευτέρης Χαψιάδης, Δημήτρης Λέντζος, Τέρπανδρος, Ηρακλής Παντόπουλος, Γιάννης Γούνας. Υπάρχει ακόμα μία καταπληκτική επανεκτέλεση του τραγουδιού «Απόψε γίνε» των Γιάννη Νικολάου και Οδυσσέα Εισαγγελέα. Το άλμπουμ κλείνει με το ανέκδοτο τραγούδι «Δάκρυ με το δάκρυ» του Σταύρου Ξαρχάκου σε στίχους Νίκου Γκάτσου.

Έχει αποδειχτεί στην μακρόχρονη πορεία του ότι ο Γιώργος Νταλάρας δίνει τον καλύτερό του εαυτό σε ό,τι κάνει και το άλμπουμ αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση. Για μια ακόμη φορά, δίνει όλη του την ψυχή στα τραγούδια, χαρίζοντάς μας ερμηνείες που συγκινούν. Είναι άλλωστε παροιμιώδεις το πάθος, η όρεξη και η εργατικότητά του για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Οι ενορχηστρώσεις είναι του Ορέστη Πλακίδη στα περισσότερα τραγούδια και του Βασίλη Κετεντζόγλου σε δύο, σε συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα.

Εκεί που οι φίλοι συναντιούνται… είναι η πρώτη φράση που ακούει κανείς στο νέο άλμπουμ του Γιώργου Νταλάρα από το ομότιτλο τραγούδι «Γι’ αυτό υπάρχουνε οι φίλοι». Και είναι πολύ χαρακτηριστική γιατί είναι από τους δίσκους που -όπως συνηθιζόταν πολύ παλιότερα- σε προκαλούν να τον ακούσεις παρέα με τους φίλους σου και να περάσεις καλά!

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

"ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΑΜΑ"..


"Συγνώμη μαμά" του Γιώργου Βασιλειάδη

Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 10 Δεκεμβρίου 2009, 06:43


ΚΑΙΤΗ ΠΑΠΑΝΙΚΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΤΖΗΣ
ΜΟΝΟ ΓΙΑ 5 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ 9/12 ΜΕΧΡΙ 13/12/2009

Λόγο και μουσική συνδυάζει το ντουέτο επί σκηνής, της Καίτης Παπανίκα και του Αλέξανδρου Χατζή. Μέσα από το Μουσικό Θεατρικό Έργο «Συγνώμη Μαμά...» του Γιώργου Βασιλειάδη, ξεδιπλώνουν μια ιστορία γεμάτη τρυφερότητα, μουσική και τραγούδι.

Αξιοσημείωτη είναι η απόλυτη αρμονία και χημεία που συνδέει τους δύο πρωταγωνιστές στη σκηνή, δημιουργώντας μαγικές στιγμές. Δύο ήρωες, ένας άντρας και μια γυναίκα, αποκαλύπτουν τις διαφορετικές πτυχές στις σχέσεις των δύο φύλων μέσα από το Μουσικό Θεατρικό Έργο «Συγνώμη Μαμά».

Ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας της Καίτης Παπανίκα σε ένα έργο άκρως αληθινό, όπου κάθε θεατής βρίσκει και κάτι από τον εαυτό του. Βλέπουμε μια Καίτη Παπανίκα όπως δεν την έχουμε δει ποτέ, να διδάσκει ερμηνεία και να συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς.

Στο ρόλο μιας μέσης Ελληνίδας γυναίκας με το όνομα Κυβέλη, εξιστορεί και βιώνει επί σκηνής το παρελθόν και το παρόν της ταυτόχρονα. Η διήγηση της ξεκινά από τα μαθητικά της χρόνια και καταλήγει ως τα βαθιά γεράματά της.

Κατά τη διάρκεια του έργου η ηθοποιός μεταλλάσσεται από δεσποινίς σε κυρία μεσήλικα και ηλικιωμένη, με μικρές παρεμβολές στα ρούχα, στο χτένισμα και το μακιγιάζ.

Μουσική: Κώστας Χατζής, Αλέξανδρος Χατζής
Τραγουδά επί σκηνής: Αλέξανδρος Χατζής
Συγγραφή-σκηνοθεσία: Γιώργος Βασιλειάδης

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΤΕΤΑΡΤΗ 9.15 –ΠΕΜΠΤΗ 9.15- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9.15 -ΣΑΒΒΑΤΟ 9.15 ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 8.00

ΘΕΑΤΡΟ ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ
(Βασ.Όλγας 150, τηλ.:2310 834 996)

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

19 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Παύλος Σιδηρόπουλος 1948-1990

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος o σημαντικότερος εκπρόσωπος της Ελληνικής ροκ, ήταν δισέγγονος του Ζορμπά και ανηψιός της Ελλης Αλεξίου. Σε αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σε αυτόν του rocker και του σκεπτικιστή.

Ο Π.Σ. γεννήθηκε στις 20/7/1948 (ή 28/7/1948, οι πηγές μου διαφωνούν) στην Αθήνα και ως τα επτά του χρόνια έζησε στην Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του είχε έρθει από τον Πόντο και κατέληξε στην Αθήνα όπου άνοιξε εργοστάσιο παραγωγής χαρτιού για φωτογραφίες.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1970 από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε πάει για σπουδές στο Μαθηματικό. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δελληγιαννίδη (κιθαρίστα των Olympians) και φτιάχνουν το ντουέτο "Δάμων και Φιντίας". Κυκλοφορούν το 7" "Το ξέσπασμα/Ο κόσμος τους" και συμμετέχουν με δύο κομμάτια στο δίσκο "Ζωντανοί στο Κύτταρο".

Στο Κύτταρο γνωρίζονται και με τα "Μπουρμπούλια" που έπαιζαν με τον Σαββόπουλο. Το ντουέτο ενσωματώνεται με τα "Μπουρμπούλια" και το νέο σχήμα (Π.Σ., φωνή, Παντελής Δελληγιαννίδης,κιθάρα, Νίκος Τσιλογιάννης, ντραμς, Βασίλης Ντάλας, μπάσο) βγάζει ένα 7", το "Ο Ντάμης ο ληστής" λογοκριμένο σε "Ο Ντάμης ο σκληρός". Μαζί είναι από το 1972 εώς το 1974.

Με αυτό το σχήμα ο Παύλος Σιδηρόπουλος άρχισε τα πρώτα του πειράματα για να παντρέψει το ροκ με την Ελληνική μουσική.Ο Πάνος Ηλιόπουλος γράφει χαρακτηριστικά στο σημείωμα του δίσκου "Τα μπλουζ του πρίγκιπα":

"όμως αν γυρίσουμε αρκετά χρόνια πίσω θα βρούμε τον Παύλο μαζί με τα "Μπουρμπούλια" να δουλεύουν πάνω σε ένα ROCK με εθνικά στοιχεία. Τζαμαρίσματα - με την πλήρη έννοια του όρου - που έπαιρναν την μορφή μιας πολύ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ. Ηταν τότε που ο Νίκος στα τύμπανα και ο Βασίλης στο μπάσο κράταγαν ένα τέμπο που όμοιό του δεν ακούστηκε ποτέ ξανά από Ελληνική μπάντα... Ηταν τότε που στην κιθάρα ήταν ο Παντελής... Ηταν τότε που η φωνή του Παύλου ροκάριζε πάνω στις μουσικές μνήμες της Θράκης, της Ηπείρου και της Σμύρνης... Ηταν τότε που ο Παύλος άρχιζε να φανερώνει όχι μόνο την αγάπη του για την Ελληνική μουσική αλλά και την ΑΠΟΨΗ του. Μια άποψη σοβαρή που ποτέ δεν κατάφερε να παρουσιάσει - όπως αυτός οραματιζόταν - στο κοινό του."

Κάτω από αντίξοες συνθήκες (οι αρχές της δικτατορίας τους χαρακτηρίζουν επικίνδυνους και απόβλητους) το σχήμα διαλύεται και τα "Μπουρμπούλια" ακολουθούν τον Διονύση Σαββόπουλο. Κατόπιν συνεργάστηκε με τον Γιάννη Μαρκόπουλο, ως τραγουδιστής, στα έργα του "Οροπέδιο" και "Θεσσαλικός κύκλος".

Το 1976 μαζί με τους αδερφούς Σπυρόπουλους έφτιαξε το γκρούπ "Σπυριδούλα". Με αυτό το σχήμα δημιούργησε τον σημαντικότερο ίσως δίσκο στην περίεργη ιστορία του Ελληνικού rock το "Φλού". Αξίζει πιστεύω να σημειώσουμε πως για τον δίσκο αυτό ο Π.Σ. δεν υπέγραψε συμβόλαιο αλλά ένα "χαρτί" που έγραφε ότι αποποιείται πάσης οικονομικής απαιτήσεως από τον δίσκο. Η "Σπυριδούλα" υπέγραψε συμβόλαιο εκτελεστού με ποσοστό 4% . Το σχήμα διαλύεται αφήνοντας πίσω του έναν ολοκληρωμένο rock ήχο και μια σειρά συναυλιών.

Το 1979 μαζί με Παπαντίνα, Νέστορα, Τζιμόπουλο (παλιά μέλη Μακεδονομάχων, IDOLS κ.α.) φτιάχνει το σχήμα "Εταιρία Καλλιτεχνών" με αγγλικό στίχο. Το σχήμα αυτό δεν κυκλοφορεί δίσκο. Ενα όμως τραγούδι από αυτήν την περίοδο περιλαμβάνεται στον κατοπινό του δίσκο "Zorba the freak" πρόκειται για το τραγούδι "Clown".

Εκείνη την περίοδο κάνει και την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου "Ο Ασυμβίβαστος" όπου και ερμηνεύει τα τραγούδια του soundtrack. Τον ίδιο καιρό πρωταγωνιστεί και σε μία ακόμη ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου με τίτλο "Αλδεβαράν" και με συμπρωταγωνιστή τον Δημήτρη Πουλικάκο, η οποία προβλήθηκε μόνο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Στην μικρή καριέρα του ως ηθοποιού περιλαμβάνεται και μια τηλεοπτική εμφάνιση στο σήριαλ του Κώστα Φέρρη "Οικογένεια Ζαρντή" που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1.

Η συνεχής αλλαγή συνεργατών σταματάει το 1980 όπου ο Π.Σ. καταλήγει σε ένα σχήμα που με λίγες αλλαγές παίζει μαζί του μέχρι το τέλος, τους "ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΣ". Μαζί ηχογραφούν μιά σειρά σημαντικών δίσκων και με συνεχή παρουσία μέσω ζωντανών εμφανίσεων δημιουργούν τον μύθο ενός πραγματικού Ελληνικού rock συγκροτήματος, μακρυά από ερασιτεχνισμούς και μιμητισμούς. Το 1982 κυκλοφορούν το "Εν λευκώ" με αρκετές αναφορές στην εμπειρία του με την ηρωίνη (γιά άλλη μιά φορά αντιμετωπίζει προβλήματα λογοκρισίας. Με τα τραγούδια "Η" και "Ανταργκράουντ με στράς" για προτροπή στη χρήση ναρκωτικών και "Υστατη στιγμή" για προσβολή της δημοσίας αιδούς).

Το 1985 κυκλοφορούν το "Zorba the freak" ένα δίσκο μπολιασμένο με το χιούμορ του Δημήτρη Πουλικάκου που έχει κάνει την παραγωγή.

Το 1989 κυκλοφορεί το "Χωρίς μακιγιάζ" που είναι ένας δίσκος ηχογραφημένος ζωντανά στο Μετρό. Τα τραγούδια αυτού του δίσκου το συγκρότημα τα έπαιζε τα προηγούμενα χρόνια στις ζωντανές του εμφανίσεις ( κυρίως στο club "Αν" στα Εξάρχεια μόνιμο στέκι των τελευταίων χρόνων ). Τον δίσκο αυτό χαρακτηρίζουν τα blues κομμάτια που πάνω στις στενές του φόρμες ο Π.Σ. εκφράζεται με τον δικό του τρόπο.

Το καλοκαίρι του 1990 ξαφνικά άρχισε να παραλύει το δεξί του χέρι. Οι γιατροί υπέθεταν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε. Αυτή η ιστορία τον έκανε ψυχολογικό ράκος. Το φθινόπωρο το συγκρότημα άρχισε τις συνηθισμένες του εμφανίσεις στο Αν. Ο Παύλος άρχισε να εμφανίζεται με το χέρι δεμένο.

Εχοντας αρκετά νέα τραγούδια (τα οποία σταδιακά παρουσίαζαν στο κοινό των συναυλιών) και μερικά παλιά ακυκλοφόρητα σε νέες ενορχηστρώσεις (το συγκρότημα πειραματιζόταν με funk στοιχεία στον ήχο του) άρχισαν να ηχογραφούν το υλικό αυτό, ενώ συγχρόνως είχαν προγραμματίσει σειρά ζωντανών εμφανίσεων για το Δεκέμβριο.

Ομως το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.

ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ
Τον επόμενο χρόνο οι Απροσάρμοστοι κυκλοφορούν τον δίσκο "Αντε και καλή τύχη μάγκες", όπου ορισμένα τραγούδια είχε προλάβει να τα ηχογραφήσει ο Π.Σ. και τα υπόλοιπα τα ερμήνευαν διάφοροι καλλιτέχνες.

Το 1992 κυκλοφορεί ο δίσκος "Τα μπλουζ του πρίγκηπα". Ο δίσκος αυτός περιέχει πειραματικές ηχογραφήσεις, που γίναν από το 1979 ως το 1981. Ηταν ο καρπός των προσπαθειών που είχαν ξεκινήσει από το 1972. Εδώ ο Π.Σ. παντρεύει το μπλουζ με το ρεμπέτικο. Ο Πάνος Ηλιόπουλος γράφει στο σημείωμα του δίσκου: "Γύρω στο '81 έχουν γραφτεί 13 τραγούδια που δημιουργήθηκαν στα Νέα Στύρα, τη Σαντορίνη και την Αθήνα. Γίνεται μια πρόχειρη ηχογράφηση με πιθανό σκοπό κάποια πιθανή συνεργασία με την Οπισθοδρομική Κομπανία ("Ας την καρδιά σου να τα πει εδώ στην Κομπανία"). Αυτή η πρόχειρη ηχογράφηση γέννησε τον δίσκο "Τα μπλουζ του πρίγκηπα". Ομως ούτε αυτή η (πιθανή) συνεργασία γίνεται πραγματικότητα."

Ολες οι προσπάθειές του να ηχογραφήσει αυτό το υλικό (εν ζωή), απέβησαν λοιπόν, άκαρπες. Στις ζωντανές εμφανίσεις του τραγουδούσε τα "Σιγανά ποτάμια" και τους τελευταίους μήνες της ζωής του, μερικά ακόμα σε funk - rock ενορχηστρώσεις.

Το 1994 κυκλοφορεί ο διπλός δίσκος "Εν αρχή ην ο λόγος" με ζωντανές ηχογραφήσεις από το 1978 μέχρι το 1989, την απαγγελία ενός κειμένου που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Μουσική" και απόσπασμα από μια συνέντευξή του στην Ε.Τ.2. Πολλά από τα τραγούδια του δίσκου εκδίδονται για πρώτη φορά.

ΠΗΓΕΣ
Για το κείμενο αυτό χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από το άρθρο του Θοδωρή Κριθάρη στο περιοδικό "Στις σκιές του Β-23", τεύχος 4, από το σημείωμα της Κατερίνας Ρεμούνδου στο Ποπ+Ροκ τεύχος Ιανουαρίου 91, από τα σημειώματα των δίσκων γραμμένα από τον Πάνο Ηλιόπουλο, από το αφιέρωμα στον Π.Σ. των Αποστόλη Μπατσιακούρα και Μάνου Κεφάλα στην μουσική εφημερίδα "In Rock" τεύχος 44 Δεκέμβρη 95 και από κείμενα του Π.Σ.

Οι φωτογραφίες είναι της Μαρίας Πετράκη και είχαν δημοσιευτεί στο προαναφερθέν τεύχος του περιοδικού Β-23

ΠΗΓΗ: http://cgi.di.uoa.gr/~bitsikas/Pavlos.html

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

"Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΣΕ ΒΡΕΙ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΄ΣΑΙ"


Η Χάρις Αλεξίου κάνει τις στιγμές της τραγούδια. Διαλέγει μια σειρά από ασπρόμαυρες φωτογραφίες από το προσωπικό της album, στιγμές που έχουν αποτυπωθεί στο προσωπικό της film και τις κάνει τραγούδια. Και τις κάνει αγάπη. Την αγάπη που θα σε βρει όπου και να πας.

Ένα album με μελωδίες της Χάρις Αλεξίου, αλλά και άλλες που ήρθαν και την βρήκαν από διάφορα σημεία του πλανήτη, από την Αργεντινή του Gustavo Alfredo Santaolalla, από το βραβευμένο με oscar soundtrack που έγραψε για την ταινία "Ημερολόγια Μοτοσικλέτας", από την Γαλλία, του Bruno Coulais και του Philippe Fragione, από την Γερμανία, του Dirk Michaelis, αλλά και το τραγούδι που είχε ερμηνεύσει η Χάρις Αλεξίου μαζί με τους Κορσικανούς I Muvrini που για το καινούριο της album ηχογραφήθηκε ξανά με ελληνικούς στίχους. Ένα album γεμάτο με μουσικά στιγμιότυπα της ζωής της που μοιράζεται μαζί μας, 3 χρόνια μετά το τελευταίο studio album της "Βύσσινο και Νεράντζι". Τα τραγούδια έρχονται το ένα μετά το άλλο και έχεις την αίσθηση ότι αλλάζεις σελίδες σ' ένα album ζωής. Η Χάρις Αλεξίου να γράφει μουσικές, να γράφει στίχους, να ακούει μουσικές που την συγκινούν, να κάθεται παρέα με τον Παναγιώτη Τσεβά και να γράφουν μουσική για ένα τραγούδι, να ακούει το τραγούδι του νέου δημιουργού Μιχάλη Τούμπουρου και να αποφασίζει να το συμπεριλάβει στα προσωπικά της στιγμιότυπα.

Μ' αυτό το album έχουμε ξανά την αίσθηση 15 σχεδόν χρόνια μετά το "Οδός Νεφέλης '88" ότι η Χάρις Αλεξίου μας ανοίγει και πάλι τις πόρτες του σπιτιού της, τις πόρτες της ψυχής της και μας προσκαλεί να μοιραστούμε τον κόσμο της. Ανοίξτε τις πόρτες σας, ανοίξτε την ψυχή σας και γεμίστε εικόνες από 10 μουσικά στιγμιότυπα γεμάτα από τον κόσμο της Χάρις Αλεξίου. Γεμάτα αγάπη. Γιατί "Η αγάπη θα σε βρει όπου και να 'σαι"

-Minos-EMI-

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

"ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ"

Άγαμοι Θύται: «Αλλιώς δεν γίνεται»


Οι εκλογές τελείωσαν, τώρα Άγαμοι Θύται

Στο Ζυγό από τις 6 Νοεμβρίου

Σε νέα θητεία και με νωπή λαϊκή εντολή οι Άγαμοι Θύται παρουσιάζουν το κωμικόν, μουσικόν, σατιρικόν θέαμα «Αλλιώς δεν γίνεται». Θέαμα χορταστικό, εφάμιλλο των Ευρωπαϊκών και ακόμα οδυνηρότερο, με γέλιο, διπλή όραση, καλλιγραφίες, εμπνεύσεις από την καθημερινότητα και τον έντιμο δημόσιο βίο των Καγιέν και των λαμογιέν.

Ητοι: Οι Άγαμοι Θύται ξαναχτυπούν ανανεωμένοι ξαναμονταρισμένοι, ενισχυμένοι και με μπότοξ αυτοσαρκασμού στοΖυγό από τις 30 Οκτωβρίου, χάριν του εθνικού συμφέροντος. Σαρωτικοί με διαφανείς κουκούλες, τρύπιες χύτρες ταχύτητας, λαχανί και πράσινη ανάπτυξη, ανελέητοι σαν ΣΔΟΕ της σάτιρας και λυρικοί σαν νέοι υφυπουργοί περιβάλλοντος, ξαναβγαίνουν μπροστά για να διεκδικήσουν μερίδιο δημοσιότητας στις δημοσκοπήσεις.

Με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη στο γενικό κουμάντο, όπως πάντα, και με την αρωγή της ιστορικής φράξιας των Δημήτρη Σταρόβα, Ρούλας Μανισάνου, Στάθη Παχίδη, Χρήστου Μητρέντζη.

Μαζί τους κι εξ αδιαιρέτου οι: Μπέσυ Μάλφα, Ταξιάρχης Χάνος Κρατερός Κατσούλης, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, οΆλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος και οι Cabaret Balkan, σε μια δυναμική, υπερκομματική συνεργασία, με πνευστά, μπουριά, και άλλα όπλα μαζικής ηχητικής καταστροφής και με γενικό σύνθημα: ή σαρκάζουμε ή βουλιάζουμε.

Και επιμέρους συνθήματα:

Άγαμοι Θύται: πάμε μαζί

Άγαμοι Θύται: απόφαση ευθύνης

Άγαμοι Θύται: είναι στο χέρι σας

Άγαμοι Θύται:Τώρα ξέρεις

Διανομή επικρατείας

Σκηνοθεσία: Ιεροκλής Μιχαηλίδης

Κείμενα: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Γιώργος Κλήμενος, Χρήστος Τολιάδης, Ταξιάρχης Χάνος.

Χορογραφίες: Μπέσυ Μάλφα , Ελευθερία Κόμη.

Μουσική επιμέλεια: Νίκος Στεφανίδης, V. Gatz.

Παραγωγή: Νίκος Στεφανίδης, Ιεροκλής Μιχαηλίδης.

ΠΑΙΖΟΥΝ

ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ:

Ιεροκλής Μιχαηλίδης,
Δημήτρης Σταρόβας
Ρούλα Μανισάνου
Στάθης Παχίδης
Χρήστος Μητρέντζης

ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΟΙ:

Ταξιάρχης Χάνος
Χρύσανθος Καγιάς
Γιώργος Χατζής
Θανάσης Τσαουσέλης

ΝΕΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ:

Μπέσυ Μάλφα
Κρατερός Κατσούλης
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
Ελευθερία Κόμη
και ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος

CABARET BALKAN:

Βασίλης Κομματάς
Θάνος Σταυρίδης
Βασίλης Θeμελής
Ηλίας Κόζας
Γιάννης Ιωαννίδης

Στο Ζυγό από τις 6 Νοεμβρίου.

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 11.00 και Κυριακή στις 9.00 μ.μ.

Και με τερματικό σταθμό το Principal της Θεσσαλονίκης.

Ζυγός: Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, τηλ. 2103241610

ΠΗΓΗ: http://www.musicheaven.gr